KLEDING MAKEN

De kleding die je draagt is eigenlijk altijd gemaakt van een weefsel of een breisel. Een geweven stof is steviger en stretcht meestal niet, en wordt bijvoorbeeld gebruikt voor overhemden en spijkerbroeken. Een gebreide stof is vaak flexibel, stretcht en wordt voor veel kleding gebruikt, zoals truien, ondergoed, sokken en t-shirts. Allebei de soorten stoffen worden gemaakt op grote machines (op enkele uitzonderingen na) en er komt vaak veel stof en pluis vrij. In verantwoorde fabrieken worden de werknemers hier goed tegen beschermd, maar in een fabriek met slaven niet. Er is ook geen frisse lucht, je kunt ziek worden van die lucht.

VERVEN

Groen, blauw, rood, geel en alle andere kleuren die je kan bedenken: al je kleding wordt geverfd! Hiervoor worden soms zware metalen gebruikt, giftige stoffen of bijtende chemicaliën. Dus weer heel slecht voor jou, en natuurlijk voor de slaven die dat werk doen. In veel fabrieken komen die stoffen na het verven terecht in de sloot, en daarmee het grondwater. Dit is erg ongezond voor de mensen die in de fabriek werken, maar ook voor de omwoners die hun water uit diezelfde sloot halen. Bijvoorbeeld arme mensen.

KNIPPEN

Als de stof gebreid of geweven is, en geverfd, is het klaar om tot kleding gemaakt te worden. Daarvoor moet het eerst worden geknipt in verschillende delen en deeltjes, zoals die zijn ontworpen door de designers. Dit knippen kan gebeuren met de hand of met een machine. Hierbij komt veel pluis vrij en de scharen zijn natuurlijk scherp, daarom is het daar dus ook al gevaarlijk om te werken.

NAAIEN

De verschillende stukken stof worden vervolgens aan elkaar genaaid. Dit gebeurt in grote hallen met allemaal naaimachines op een rij. Vaak is het een lopende-band werk, waarbij 1 naaister telkens 1 bepaalde handeling doet (bijvoorbeeld een broekspijp zomen of de rits inzetten). Veel fabrieken hanteren extreem lange werktijden, betalen weinig loon en zorgen slecht voor de werknemers.